zaterdag 10 april 2010

Update en wat er gebeurd is

Gekopieerd van mijn hyves, gisteren een blogje daar geschreven.

Als eerste: bedankt voor alle lieve en opbeurende reacties/mailtjes en smsjes. Dat doet mij maar ook JH erg veel goed.

Woensdag rond 11:20 hoor ik thuis veel politie's en ambulances. Ik dacht nog: goh klinkt wel heel dringend. Ik woon in de kern van ons dorp en kan heel veel horen. Schuin tegenover ons huis is een brandweerkazerne en daar loopt een weg langs en dan rij je een woonwijk in. De politie's en ambulances reden met volle vaart die woonwijk in. Ik dacht nog: hmmm Noorderhaven (een instelling voor gehandicapten) zit daar ook.
Maar ik moest werken en om 11.25 stapte ik in de auto en ging te werk.

Om half 5 gaat mijn mobiel. Ik moest tot 18:00 uur werken. Mijn mobiel gaat nooit omdat iedereen wel weet dat ik eigenlijk geen mobiel aan heb op mijn werk. Ik krijg al een naar gevoel en pak op. Het is JH, al vloekend, tierend en half huilend wil hij iets vertellen. Na eerst hem gekalmeerd te hebben (tot zo ver dat kon) kwam het eruit: mijn moeder is neergestoken!!
Wat??? Ik dacht dat ik hem verkeerd verstond.
' Ja neergestoken, vanochtend! Op het werk'
Oh %$##%^ daar waren dus de politie's en ambulances voor!
' Ze is nu van Hoorn naar Alkmaar naar het ziekenhuis aan het rijden en ze word zo geopereerd'

Maar ik was zo in shock dat ik zo heb opgehangen, nog wel gezegd: Ik bel je zo even terug. Na een paar minuten (en een grote huilbui verder) begon ik het te beseffen en belde hem terug.
Een uurtje later ben ik naar huis gegaan. Meteen naar het ziekenhuis.
Daar aangekomen was ze net weg naar de operatiekamer.

En daar kwam het verhaal:
Ze was aan het werk, ze werkt dus met verstandelijke gehandicapten, toen een client helemaal flipte. Het ging om zakgeld en hij had een gesprek met zijn bewindvoerder. Toen de bewindvoerder weg was is hij dus helemaal geflipt. Met een mes wou hij een moeder van een andere client aanvallen. Mijn schoonmoeder sprong er tussen en toen was zij het mikpunt.
zij probeerde het mes af te pakken. Hoe het daarna is gegaan is voor mij ook nog onbekend.
Uiteindelijk heeft ze sowieso meerdere steekwonden. Een gaatje in de long, maar dat moet vanzelf weer genezen met rust.
Ook is haar hand ernstig beschadigd. Daarvoor werd ze meteen geopereerd.
De operatie zou 2,5 uur duren maar werd vervolgens 5 uur. Ze lag op de operatietafel en een wond in haar hals begon weer te bloeden. Dat moesten ze dus nog eerst behandelen.
Eindelijk om 1.00 uur in de nacht waren ze klaar. 1.15 uur mochten wij even bij haar. Ze was helder en kon precies zeggen wat er was gebeurd. Maar ze moest bijkomen dus wij zijn na een paar minuten weer gegaan.

3.00 lagen we in bed. Dan denk je: dan ben je wel moe!
Nou nee, dan pas besef je dat het vele malen erger had kunnen zijn!
Uiteindelijk toch in een onrustige slaap gevallen om 2,5 uur later weer klaar wakker te zijn.

Dan pas bekijk je het nieuws en ga je op internet. Het was gewoon landelijk nieuws, voelt heel raar, komt zo dichtbij nu.

Gisterenmiddag is JH naar een bijeenkomst hier in de buurt geweest. Er zijn dingen gebeurt die niet had mogen gebeuren. Maar door bezuinigingen wel gebeurd zijn. En de client is al vaker agressief geweest en dat is al meerdere keren aangegeven. Allemaal fouten en dan gaat het een keer heel erg fout. En helaas dat is nu gebeurd

We zijn nog steeds van slag, kunnen het eigenlijk niet begrijpen. De telefoon staat roodgloeiend en krijgen veel mails/smsjes en bezoekjes van mensen die graag willen weten hoe het gaat.

Met ons gaat het wat minder. We zijn moe, bezorgd, rusteloos, verdrietig en zat. Vandaag is JH weer aan het werk gegaan, ik ben gewoon door blijven werken. Alles bij elkaar hakt het er goed in momenteel.

9 opmerkingen:

  1. Wij wensen jullie heel veel sterkte en kracht toe.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. O joh, wat erg. Ik wens jullie heel veel sterkte toe. Dit had nooit mogen gebeuren!

    Knuffel van mij.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel veel sterkte,

    Deboor

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat erg, schreef ik al eerder. Hoe is het nu met haar?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Met mijn schoonmoeder gaat het elke dag een beetje beter. Ze is nu van de morfine af en heeft gisteren al wat rondgelopen. Hopenlijk mag ze dinsdag naar huis. Maar dit is allemaal lichamelijk. geestelijk moeten we nog afwachten. Ze is er nu rustig onder maar de klap zal nog wel komen als ze thuis is.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een heftig verhaal.
    Sterkte hoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Mijn hemel!!!
    Ik kende het verhaal maar nu ik lees dat dit met jouw familie te maken heeft.... vreselijk.
    Doe rustig aan!

    BeantwoordenVerwijderen